ولایت

صفحه خانگی پارسی یار درباره

گناهان کبیره

    نظر

گناهان کبیره

اکثر دانشمندان و کسانی که تألیفی درباره گناه دارند در باب شمارش گناهان کبیره: به کیفر و مجازات هایی که در شرع مقدس برای ارتکاب آنها در نظر گرفته شده اشاره نموده اند همان که در کتاب حدود و قصاص و تعزیرات فقه و در قانون مجازات اسلامی موجود است نظر به اینکه نیازی به ذکر کیفر گناهان تشخیص نشد بنابراین در این نوشته فقط فهرست گناهان کبیره و آنچه 2 محتمل است که جزء معاصی بزرگ باشند ذکر می گردد.

1-  شرک و ریاء.

2-  یأس از رحمت الهی.

3-  قنوط و بدگمانی به خدا. 3

4-  نترسیدن از قهر نهائی خدا.

5-  آدم کشی.

6-  عقوق و آزردن والدین.

7-  قطع رحم.

8-  خوردن مال یتیم.

9-  رباخواری.

    10- زنا.

11- لواط.

12- شراب خواری.

13- قذف. 1

14- قمار.

15- سرگرمی با آلات موسیقی.

16- آوازه خوانی.

17- دروغ.

18- سوگند دروغ.

19- گواهی و شهادت دروغ.

20- گواهی به حق ندادن.

21- پیمان شکنی.

22- خیانت به امانت.

23- دزدی.

24- کم فروشی.

25- حرامخواری.

26- حبس حقوق.

27- فرار از جهاد.

28- تعرب بعد از هجرت. 1

29- کمک به ستمگران.

30- یاری نکردن ستم دیدگان.

31- سحر.

32- اسراف.

33- کبر ورزیدن.

34- جنگ با مسلمانان.

35- خوردن مردار و خوردن گوشت خوک.

36- ترک نماز عمداً.

37- زکات ندادن.

38- استخفاف حج.

39- ترک یکی از واجبات.

40- اصرار بر گناه و کوچک شمردن آن.

41- حیف در وصیت. 2

42- غیبت کردن.

43- نمامی و سخن چینی.

44- استهزاء و مسخره کردن مؤمن.

45- دشنام دادن (سب) و طعن.

46- خوار کردن مؤمن.

47- سرزنش و رسوا نمودن مؤمن.

48- هجو و بدگویی و برشمردن عیب مؤمن به شعر یا نثر.

49- آزار رساندن به مؤمن.

50- اذیت همسایه.

51- مکر و نیرنگ.

52- نفاق و دوروئی.

53- احتکار.

54- حسد.

55- دشمنی با مؤمن.

56- مساحقه.

57- قیادت و دیاثت.

58- استمناء.

59- بدعت.

60- حکم بنا حق دادن.

61- جنگ در ماه های حرام.

62- باز داشتن از راه خدا.

63- کفران نعمت.

64- فتنه.

65- فروختن اسلحه به کفار.

66- بهتان و سوء ظن.

67- هتک قرآن.

68- هتک کعبه.

69- هتک مساجد.

70- هتک مشاهد و حرم ائمه معصومین و تربت حسینی (ع).

 



  2 فهرست گناهان کبیره و آنچه محتمل است کبیره باشد از کتاب گناهان کبیره شهید دستغیب نقل شد.

  3 در فرق یأس با قنوط گویند: یأس تنها ناامیدی قلب است هرگاه این نومیدی شدید شود به طوری که به ظاهر سرایت نماید و از سخنانش نومیدی تراوش می کند در این صورت قنوط نامیده می شود.

  1 نسبت زنا یا لواط به زن یا مرد پاکدامن قذف نامیده می شود.

  1 اعرابی شدن پس از مهاجرت: اعرابی به کسانی می گویند که بادیه نشین هستند و از دین و آداب و رسوم آن بی خبر و بی اعتنایند و هجرت ترک کردن بادیه نشینی و آمدن به مرکز اسلام و مشرف شدن به خدمت پیامبر (ص) با وصی او برای متدین شدن به دین خدا و یاد گرفتن احکام و مسائل دینی و تعرب بعد از هجرت آن است که پیش از یاد گرفتن آنچه باید بفهمد محالت نخستین از جهالت و نادانی و بی اعتنائی به دیانت بازگردد.

 

  2 ستم و تعدی درباره تمام یا بعضی از ورثه و محروم ساختن آنها از ارث است.