ولایت

 روایات

1- زراره می گوید : از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود : « همانا فرزند ( مهدی ) ، قبل از قیامتش غیبتی خواهد داشت .» گفتم : « چرا ؟» ، در حالی که اب دست به شکمش اشاره می فرمود گفت : « می ترسد .» سپس فرمود : « ای زراره ! او (امام) منتظر است و هم اوست که تولدش مورد شک و تردید واقع می شود ...»

2- محمد بن فرج می گوید : « امام ابو جعفر (ع) برایم نوشت : « وقتی خداوند تبارک وتعالی بر مردم خشم بگیرد ما را زا کنارشان دور می سازد .»

3- زرارة بن اعین می گوید : از امام صادق (ع) شنیدم مکه می فرمود : « قائم قبل از قیامتش غیبتی دارد ». گفتم : « چرا » فرمود : « می ترسد » تا آن جا که فرمود : « او منتظر است ، اما خداوند دوست دارد شیعه را آزمایش کند ، آن گاه معتقدان و طرفداران باطل به شک می افتند ...»

4- حنان بن سدیر به نقل از پدرش از امام صادق (ع) نقل می کند که فرمود : « فائم ما غیبتی دارد که طولانی می شود .» عرض کردم : « یا بن رسول الله ! علت آن چیست ؟ » فرمود : « خداوند نمی هخواهد این امر انجام شود مگر این که تمام سنتهایی را که پیامبران در غیبتهایشان داشته اند ، در این غیبت قرار دهد و ای سدیر ! ـ بنابراین باید تمام مدت مجموع غیبتهای پیامبران ، در این غیبت وجود داشته باشد . خداوند می فرماید : « لترکبنّ طبقاً عن طبق » مقصود این است که سنتهای گذشتگان در مورد شما جاری خواهد شد .:

5- ابراهیم کرخی می گوید : « به امام صادق (ع) عرض کردم ( یا اینکه شخصی به ایشان عرض کرد ) : « خداوند سالمت بدارد ، آیا علی (ع) در دین خدا قوی نبود ؟» فرمود :« آری ، چنین بود « ، گفتم ( ابراهیم یا آن شخص دیگر » : « پس چگونه مردم بر او چیره شدند و او جلوی ایشان نایستاد ؟» و چه چیزی باعث شد جلوی آنها را نگیرد ؟» فرمود : « آیه ای زا قرآن ، او را از این کار باز داشت ، » گفتم ( یا آن مرد گفت ) : « آن آیه کدام است ؟» فرمود « لو تزیلوا لعذّبنا الذّین کفروآ منهم عذاباً الیماً » خداوند عزّو جل فرزندانی مؤمن در پشت افرادی از کافران و منافقان قرار داده است و علی (ع) پدران ـ کافر یا منافق ـ را نمی کشت تا اینکه این امانتهای الهی از پشت آنها خارج شوند و وقتی این فرزندان از صلب آنها خارج می شدند بر هر کدام دست می یافت با آنها می جنگید ؛ قائم ما اهل بیت نیز چنین است ، تا تمام امانتهای الهی از پشت پدرانشان خارج نشوند ظهور نکرده و کسی را نمی کشد ، اما وقتی امانتها خارج شدند ، بر کافران و منافقان مسلط شده و آنها را می کشد .»

6- مروان انباری می گوید :« از اما باقر (ع) ( نوشته یا پیامی ) صادر شد که در آن فرمود: « وقتی خداوند بودن ما را در میان قومی ، ناخوش دارد ما را از میان آنها خواهد برد.»

7- فرات بن احنف از امام صادق از پدران بزرگوارش از امیرالمؤمنین (ع) نقل می کند که فرمود : « به خدا قسم من و این دو پسرم کشته خواهیم شد و در آخرالزمان مردی از نسل من به خونخواهی ما بر خواهد خاست ، او برای شناخته شدن گمراهان از رهیافتگان غیبتی طولانی خواهد کرد تا جایی که گویندگان نادان بگویند : خداوند را ـ برای فرستادن قائم ـ به آل محمد احتیاجی نیست ».

8- مفضل بن عمر از امام صادق (ع) نقل می کند : امیر المؤمنین (ع) فرمود : « بدانید که زمین از حجت خدا ختلی نیست ، اما خداوند به واسطه نادانی و ستمکاری مردم دیده ایشان را از دیدن حجتش فرو می بندد ...»

9-  امام باقر (ع) می فرماید : وقتی قائم ما خاندان ظهور کند می گوید : « ففرت منکم لمّا خفتکم فوهب لی ربّی حکماً » از میان شما رفتم چون از شما بر جان خود بیمناک بودم و اینک چون پروردگارم اذن داد و امر فرجم را به سامان رسانید به میانتان آمدم .»

    10-ابی وایل می گوید : « امیر المؤمنین (ع) دبه فرزندش حسین (ع) نگاهی انداخت و فرمود : « این پسرم سید و سالار است ، همان طور که خداوند سید و آقایش نامیده است ، و از نسل او فرزندی همنام پیامبرتان که در سیما و اندام و نیز اخلاق و رفتار ، شبیه اوست متولد خواهد شد و در دوران بیخبری و گمراهی مردم و نابودی حق و غلبه ستم خروج خواهد نمود ، به خدا قسم خروج او حتمی است و گرنه گردن زده خواهد شد .»

11- امام صادق (ع) می فرماید : « و چنین است که ایام غیبت امام قائم (ع) طولانی می شود تا اینکه با بازگشت و ارتداد شیعیان بدسرشتی که احساس به حکومت و قدرت رسدن در زمان امام قائم ، به نحو منافقانه ای آنها را شیعه نگهداشته است ، حقیقت ناب پدیدار گردد و ایمان از غش پالوده شود .»

12- در بخشی از حدیث ابوسعید عقیصا به نقل از امام مجتبی (ع) ، آمده است : « ... هیچیک از ما خاندان از تن دادن به نوعی بیعت با جبار زمانش خلاصی ندارد جز قائم که عیسی روح الله نمازش را به او اقتدا می کند ، خداوند عزّ و جلّ ، ولادت او و نیز خودش را از دیده مردم پنهان می کند تا در زمان ظهور ، در گرو بیعت با کسی نباشد...»

13- عبدالله بن فضل هاشمی می گوید : از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود : « صاحب الامر غیبتی دارد که ناگزیر اتفاق می افتد و ناراستان و طرفداران باطل به شک می افتند .» عرض کردم : « فدایت شوم ! چرا چنین می شود ؟ » فرمود : « به خاطر چیزی که ما اجازه نداریم آن را برای شما بازگو کنیم .» عرض کردم : « حکمت و فایده این غیبت چیست ؟ » فرمود : « حکمت غیبت او همان حکمت غیبت آن عده از حجتهای خداست که قبلاً از آنها یاد شده است ، حکمت این غیبت نیز تا بعد از ظهور آن حضرت ، بر مردم معلوم نخواهد شدهمان طور که حکمت کارهایی که خضر انجام داد تا قبل از جداشدنش از حضرت موسی ، معلوم نشد . ای پسر فضل ! این امری الهی است و سر آن و جهات پنهانی آن نیز الهی و به خدا مربوط است و هنگامی که ما می دانیم که خداوند عزّ و جلّ حکیم است، قبول و اعتراف می کنیم که تمام کارهایش عین حکمت و درستی است ـ هر چند که علت و چرایی آن کارها برای ما روشن نشده باشد .»