آوای قرآن

سلمان فارسی از پیامبر عزیز ما، نقل می کند که فرمود: “امامان پس از من دوازده نفرند به تعداد ماه های سال.”

 

و آخرینشان “قائم” است

سلمان پارسی، پیرمرد روشن دل ایرانی در جمع حاضران بود و سخنان رسول الله را برای ما چنین بازگو می کند:

پیامبر فرمود:

“ای مردم! من در این زودی ها شما را وداع خواهم گفت. شما را ای مردم درباره ی فرزندانم (عترت) سفارش می کنم تا بدانها نیکی کنید و بزرگشان دارید.

از بدعت 0پدید آوردن چیزهای تازه ای که از دین نیست) دوری کنید، زیرا هرگونه بدعتی گمراهی است و گمراهان در آتشند. آنکه از دیدار “خورشید” محروم است باید از “ماه“ بهره گیرد و آن که ماه را نمی بیند، باید از نور “فرقدان“ (دو ستاره ای نزدیک قطب شمال) روشنی گیرد و اگر آن دوم هم نبودند،‌از دیگر ستارگان فرزوان     …    ”

سلمان می گوید: پرسیدم یا رسول الله! پدر و مادرم فدایت. منظورت از خورشید و ماه و فرقدان چیست که بالای منبر فرمودید هر کدام را از دست دادید، به دیگری پناه برید؟ آن گرامی فرمود: “من بسان خورشیدم و علی (ع) چونان ماه. در آن هنگام که مرا از دست دادید، علی را پیشوا قرار دهید. و امام فرقدان حسن و حسین     –درود خدا بر آنان- هستند که پس از علی (ع) پیشوای شما خواهند بود. و امام دیگر “ستارگان روشن” پیشوایان نهگانه ای هستند که از نسل حسین (ع) پدید می آیند و نهمین آنها، مهدی (ع) است     …   ”

 

کشتی نوح

اینک پیامبر ما از نوح سخن می گوید:

“یارانم! فرزندان پاک من، چونان کشتی نوح اند. هر کس به کشتی نشست از نابودی برست. کسانی هم که فرزندان پاک مرا پیشوا قرار دهند از گمراهی و هلاکت نجات پیدا خواهند کرد …”

این هنگام مردی پرسید: “یا رسول الله! پیشوایان بعد از شما چند نفرند؟”

حضرت فرمود: “دوازده نفر که همگان از دودمان منند.”

 

او کاخ ستمگران را درهم می کوبد

خداوند عمر او را در روزگار غیبت دراز می کند و آنگاه وی را به صورت جوانی چهل ساله ظاهر می سازد، تا مردم بدانند خداوند بر همه چیز توانا است.

 

این است دین راستین

امام باقر (ع) به آیتی از قرآن اشاره کرد و گفت: “روشن تر از این سخن، کلام خداست که فرمود: از آغاز آفرینش زمین و آسمان ها، شماره ی ماه ها نزد خدا و در کتاب خدا دوازده بوده است؛ چهار از آنها، ماه های حرام است. این است دین پابرجا و راستین خدا. درباره ی این ها به خود ستم نکنید.”

امام در تفسیر این آیه ادامه داد: “شناختن ماه های محرم، صفر، ربیع … و حرام های آن که: رجب، ذوالقعده، ذوالحجه و محرم مـی باشد، دین پابرجا و راستین خدا نیست، زیرا یهود و مسیحیان و مجوس و دیگر مردمان، از منافق و مخالف، این ماه ها را می شناسند و نام آنها را می دانند.

مقصود از آنها، امامان دوازده گانه هستند، که دین خدا را برپا می دارند.”